Het akkoord gaat per 2020 in en is door Nederland mede-ondertekend. De inzet van een juridisch bindend en ambitieus akkoord met een verantwoordelijkheid voor alle landen om opwarming tegen te gaan is grotendeels in het akkoord verwerkt. Het lange termijndoel richting een klimaatneutrale samenleving is gekoppeld aan de wetenschap. Het EU-pad naar een reductie van 80 tot 95% uitstoot in 2050 is daarmee niet veranderd. Een ander belangrijk winstpunt voor de EU is een mondiaal vijfjarig revisiesysteem dat alle landen aan hun verantwoordelijkheid moet houden om te blijven werken aan het verbeteren van het klimaat en aan het tegengaan van opwarming. Bovendien biedt het akkoord economische kansen voor Nederlandse bedrijven en wetenschap om kennis en expertise op het gebied van bijvoorbeeld water en landbouw in te zetten in landen die te kampen hebben met de gevolgen van klimaat.

De Parijse Klimaattop begon met een stevig fundament, doordat 186 landen in een bijdrage een nationaal klimaatdoel hebben ingediend. Deze 186 landen zijn goed voor 96,5%  uitstoot van de wereld, een groot verschil met het afgesloten Kyotoprotocol in 1997 waar slechts 12% van de wereldwijde vervuilende landen zich committeerde. Om de ambitieuze doelen te bereiken is robuuste financiering nodig. Afgesproken is dat vanaf 2020 jaarlijks in ieder geval 100 miljard euro wordt gemobiliseerd om klimaatmaatregelen te nemen in ontwikkelingslanden.