Log in
inloggen bij Energie+
Hulp bij wachtwoord
Geen account?
shop word lid
Home / Content / Columns

Startpunt voor de onderhandelingen: + 3,5°C

Behalve India hebben nu alle landen in de wereld hun ambities voor emissiereductie van broeikasgas kenbaar gemaakt. Bij elkaar opgeteld zouden al deze biedingen een temperatuurstijging van 3,5° C in de 21ste eeuw tot gevolg hebben, volgens www.climateactiontracker.org. Het doel van maximaal 2°C stijging is dus nog ver weg. Aan de andere kant: Kopenhagen moet nog beginnen. Reacties en commentaar kunt u onderaan deze pagina kwijt.

De modellen die aan deze berekeningen ten grondslag liggen, geven een onzekerheidsmarge tussen 2,8 tot 4,3°C aan. Zowel rijke als ontwikkelingslanden zullen nog forse biedingen moeten doen om de 2°C in zicht te krijgen. De opgetelde emissiereductie van rijke landen in 2020 is nu netto 8-14% onder 1990-niveau (zou 25-40% moeten zijn). Zie ook het persbericht.

 

Overigens wordt het bod van India snel verwacht. Volgens geruchten gaat India voor een verbetering van de koolstofintensiteit van 24%, waar China 40 tot 45% bood.

 

Kopenhagen begint

 

Over twee dagen zal Kopenhagen het podium zijn voor zo?n 15.000 onderhandelaars en toehoorders uit 192 landen die de toekomst van de wereldklimaatpolitiek gaan bespreken. Uiterlijk op 19 december zullen we weten welke speculaties over de uitkomst er faliekant naast zaten (de meeste) en welke goed zaten (hooguit een paar). Misschien staan ons verrassingen te wachten.

 

Volgende week zullen vooral technische discussies over procedures en teksten plaatsvinden. Voor niet-specialisten zijn die bijeenkomsten saai en vervelend. Ze bestaan uit ellenlange uitweidingen over hoofdstukken en zinnen van eerdere of toekomstige overeenkomsten. Maar ze zijn noodzakelijk en ze doen er werkelijk toe, want ze bevatten de details over de uitvoering van maatregelen voor emissiereductie, adaptatie of financiering die geldig zijn binnen de klimaatafspraken. Voor de leek is wel wat uitleg nodig.

 

De tweede week, vanaf 13 december, gaat het spannen in Kopenhagen, en zeker de laatste twee dagen als de wereldleiders bijeenkomen (17 en 18 december). Veel leiders hebben hun komst al bevestigd. Ook VS-president Obama komt, in ieder geval op 9 december als hij op doorreis is naar Oslo om zijn Nobelprijs te ontvangen. Of hij nog een tweede bezoek aflegt is nog niet bevestigd.

 

En intussen vuren landen weer nieuwe schoten voor de boeg. Zo dreigde de Indiase minister van milieu recent om weg te lopen bij de onderhandelingen, samen met andere ontwikkelingslanden, als de rijke landen niet met een beter bod komen.

 

Succes of mislukking?

 

Een interessante nieuwe blik op Kopenhagen kwam deze week van James Hansen, top-klimaatwetenschapper bij NASA. Hij hoopt dat Kopenhagen uitmondt in een complete mislukking, want elk akkoord dat kan worden gesloten zal te zwak zijn om het klimaat te helpen. De wereld kan beter helemaal opnieuw beginnen met de onderhandelingen.

 

Niklas Höhne van Ecofys, die het proces al jaren volgt, is het daarmee helemaal oneens: ?Een mislukking van Kopenhagen zal ons ten minste vijf jaar kosten. Natuurlijk zullen intussen individuele acties worden ontwikkeld, of bilaterale afspraken, bijvoorbeeld tussen de VS en China. Maar die zullen bij elkaar minder voor het klimaat betekenen dan een Kopenhagen Akkoord. Dus laten we gaan voor een politieke overeenkomst, die ergens volgend jaar kan worden omgezet in een bindende overeenkomst.?

 

ClimateGate

 

Intussen is de internationale gemeenschap voor klimaatwetenschap in opschudding door de ?ClimateGate? affaire. Een paar weken geleden publiceerde een hacker e-mails van het Britse Climate Research Institute CSU die zeer schadelijk zijn voor de betrouwbaarheid van de klimaatwetenschappers. Overal op het internet vinden nu felle discussies plaats. Klimaatsceptici zeggen dat de manipulatie en overdrijving van gegevens de hele klimaatwetenschap in diskrediet heeft gebracht. Nobelprijswinnaar Rajendra Pachauri van het Intergovernmental Panel on Climate Change ontkent dat de resultaten van de IPCC assessments uit 2007 ook maar een klein beetje zouden moeten veranderen.

 

De e-mails zijn natuurlijk wel beschadigend. Veel mensen voelen zich bedrogen, maar de affaire is schijnbaar nog niet doorgedrongen tot ?Kopenhagen?. Dat is niet zo gek, want jaren van gedegen onderzoek vaag je niet zomaar weg met inhoud uit e-mails ? al worden ze natuurlijk wel meegenomen in de overwegingen.

 

Volgens mij moeten we hier twee verschillende discussies uit elkaar houden, die weliswaar nauw aan elkaar zijn verbonden: de wetenschappelijke en de politieke discussie. Je start met de wetenschap. In principe kunnen de klimaatmodellen nooit voor 100% bewijzen dat er een causaal verband zit tussen emissies en klimaatverandering. Maar de bewijzen tot nu toe zijn overweldigend. Op hun beurt moeten politici daarin hun verantwoordelijkheid nemen en iets aan emissies doen ? of niet.

 

Hoe het ook zij, ik heb altijd beargumenteerd dat CO2 niet het enige argument is om over te gaan op een duurzame energievoorziening. Duurzame energie staat ten dienste van de economie, van het bedrijfsleven, van het lokale milieu, en ook van de meer dan 1 miljard mensen die nu nog geen toegang hebben tot energie.

 

Met andere woorden: de politieke verzekeringspremie tegen klimaatverandering is eigenlijk gratis.

 

Reacties

Renda ©2024. All rights reserved.

Deze website maakt gebruik van cookies. Meer informatie AccepterenWeigeren