Lichte paniek, want zulk procedureel oponthoud kan niet te vaak voorkomen. Maar de Afrikaanse landen beloofden vanmiddag na wat informele gesprekken weer naar binnen te gaan. Eigenlijk leek het een misverstand, want in dit geval werd de EU er valselijk van beschuldigd het Kyoto Protocol om zeep te willen helpen.

De tweede week van de Conference of Parties 15 (COP15) is in chaos begonnen. Na een weekeinde vol demonstraties en arrestaties in Kopenhagen (maar ook in andere wereldsteden) startte de vergadering vanochtend met een toeloop van duizenden deelnemers. Er zijn inmiddels meer dan 45.000 badges uitgedeeld, een stadion vol bezoekers dus. En dat is duidelijk meer dan de organisatie aankan.

In de rest van de week zullen alle niet-regeringsorganisaties op rantsoen worden gezet. Speciaal op donderdag en vrijdag, als de Obama’s, Merkels en Balkenendes van de wereld het podium betreden, moeten zij wijken. Slechts 1000 van de 27.000 deelnemers uit de hoek  van milieuorganisaties en dergelijke worden dan toegelaten. Ach, dan is het toch te laat om nog te lobbyen…

De eerste week van Kopenhagen eindigde zaterdag met het aannemen van wat teksten ter beëindigingen van wat technische sessies. Speciaal in technologieoverdracht van rijke naar arme landen, het opbouwen van kennis over klimaatonderwerpen, aanpassing aan gevolgen en herbebossing zijn volgens het VN klimaatbureau belangrijke resultaten geboekt.

En nu zijn de milieuministers aangekomen. Zaterdag begonnen ze al te vergaderen (zonder minister Cramer, die zat nog in de Klimaattrein), en gisteren en vandaag zetten zij dat voort. Morgen begint het officiële deel.

Na gesprekken met de specialisten hier in Kopenhagen concludeer ik dat de meeste voorbereidingen zijn getroffen. Onderwerpen waarover grote overeenstemming bestaat zijn in kaart gebracht, alsmede de onderwerpen waarover nog ruzie wordt gemaakt. Ministers weten dus waar ze samengaan en waar ze botsen.

Maar zelfs de ministers hebben geen mandaat om te besluiten over eventuele compromissen. Ze zullen het spel alleen nog hoger kunnen spelen, totdat donderdag en vrijdag hun bazen de zaken moeten beklinken. Verwacht dus geen besluiten voor vrijdag. En intussen wordt de atmosfeer drukkender (dat mag u op twee manieren lezen).

Ondanks de wat wanhopige en negatieve gevoelens van veel mensen over het hele proces in Kopenhagen, zijn er ook positieve signalen. Bijvoorbeeld van de mondiale windenergie-industrie. Die vragen niks, ze bieden alleen wat aan. Afgelopen jaar (2008) was windenergie de belangrijkste bron voor nieuwbouw in de elektriciteitssectoren, in de VS en in de EU, maar ook in India en China groeit het hard. Tijdens een persconferentie schetsten de CEO’s van grote turbinefabrikanten in India (Suzlon) en China (Sinovel) een zonnig beeld van hun land.

In het algemeen kan windenergie tweederde van de geprojecteerde emissiereductie tot 2020 in industrielanden voor zijn rekening nemen, en ook een fors deel van de uitstootreductie in het Zuiden. Noord-Amerika, de EU en Azië zijn de grote groeiers, de volgende continenten moeten nog veroverd worden: Afrika, Zuid-Amerika en Australië.