De verpauperde vooroorlogse wijken werden, in nauwe samenspraak met bewoners, getransformeerd; het resultaat is vijftig jaar later nog altijd waardevol. Betrokkenen uit die tijd geven aan dat bewonersbetrokkenheid de crux was voor draagvlak, operationele oriëntatie en het vinden van de juiste oplossingen voor de woningen. De samenwerking, vastgelegd in een gemeentelijke verordening, maakte een goed en professioneel gesprek met bewoners mogelijk en maakte mensen trots op hun werk. Kennis groeide en betrokkenen kregen ontwikkelperspectief in hun eigen leven.

Terugkijkend op de stadsvernieuwing is het advies om de transitie naar aardgasvrij te zien als een sociaal proces, dat evenveel aandacht vergt als de technische, financiële, organisatorische of bestuurlijke kant. De betrokkenheid en participatie waar we nu soms voorzichtig naar zoeken, was er tijdens de stadsvernieuwing: men durfde de bewoners echte zeggenschap te geven

Bewoners hadden veel te zeggen over hun woning en buurt in de jaren zeventig en tachtig. Steden kenden wijkraden en -organen, waarin bewoners met elkaar overlegden en nauw betrokken werden bij de plannen in de wijk. Voor ieder stadsvernieuwingsproject werd een projectgroep samengesteld, waarin bewoners en ambtenaren gelijk vertegenwoordigd waren. De afspraken over samenwerking en communicatie waren vastgelegd in bijvoorbeeld de Verordening Organisatie Stadsvernieuwing (VOS). Bewoners hadden niet alleen inspraak maar waren een samenwerkingspartner op basis van gelijkwaardigheid. Vanuit het Landelijk Ombudsteam Stadsvernieuwing werd ondersteuning gegeven aan bewoners.

De bewoners maakten gebruik van externe deskundigen, die actief aanwezig waren in de wijk. In de wijk werd een bouwbureau ingericht, waar bewoners terecht konden met vragen. De externe deskundigen werkten van daaruit. Het overleg vond in de wijk plaats. Zo waren bewoners nauw betrokken bij de veranderingen van hun woonomgeving. Niet alleen de externe deskundigen maar ook de professionele opbouwwerkers in de jaren zeventig en tachtig speelden een prominente rol in het activeren van bewoners en het stroomlijnen van de processen. Door hun inbreng ontstond naast een fysiek-technische invalshoek ook een sociaal-maatschappelijke dimensie. De wijkopbouwwerkers verifieerden feiten en verzamelden data (gegevens) en brachten bovendien de verhalen van de mensen in de wijk in beeld.