De ontwikkelingslanden hebben dus behoorlijk wat vertrouwen verloren in de Deense voorzitter. COP15-president Connie Hedegaard – recent benoemd tot EU Klimaatcommissaris – heeft een boel te repareren.

Volgens de ontwikkelingslanden spaart het voorstel van Denemarken de rijkere landen. Het document bevat ook wat tegenstrijdige getallen, wat natuurlijk uitermate slordig is. Bijvoorbeeld, de wereldemissies zouden tussen 1990 en 2020 met 50% moeten dalen. Dat is niet een nieuw getal. Maar in een annex van een bepaalde versie stond een doelstelling van 80% voor de rijkere landen. Dat zou ten minste 90% moeten zijn als de verschillen in emissies per hoofd van de bevolking in 2050 tussen ontwikkelingslanden en industrielanden moeten worden gelijkgetrokken.

Gisteravond vond een andere botsing plaats, die COP-president Hedehaard zelfs dwong om de COP-onderhandelingen te schorsen. Vanmiddag waren de COP-onderhandelingen officieel nog niet hervat.

Door de kleine eilandstaten, verenigd in Aosis, was geopperd dat een speciale contactgroep zou gaan onderhandelen over juridisch bindende afspraken die een voortzetting zouden moeten zijn van het Kyoto Protocol. Zoals ik eerder uitlegde, is het Kyoto Protocol niet in 2012 afgelopen, maar loopt dan slechts de eerste periode af. Ontwikkelingslanden vinden vooral de bindende doelstellingen voor rijke ‘Annex-I’ landen binnen het Kyoto Protocol zeer aantrekkelijk.

Maar er was felle oppositie tegen zo’n contactgroep, vooral uit Saoedi-Arabië, China en India. Hedegaard kwam er niet uit en schorste de COP. De COP is formeel de vergadering van partijen in het UNFCCC, het VN raamwerk voor klimaatverandering. Het andere deel, de COP/MOP, ofwel de vergadering van partijen die het Kyoto Protocol ratificeerden, is ook aangetast.

Volgt u het nog? Geeft niet. Alles wat u moet weten is dat de onderhandelingen gewoon doorgaan in de wandelgangen en kleinere kamers, en dat dit serieuze probleem wel binnenkort moet worden opgelost.

Vandaag een interessante kijk op het financiële geschil tussen Noord en Zuid over de financiering van adaptatie en schone energie in ontwikkelingslanden. Ditmaal een visie van buiten het gebruikelijke circuit, want deze komt van de Amerikaanse miljardair George Soros. Soros, die al eerder een lans brak voor ontwikkelingslanden, pleit ervoor 100 miljard dollar vrij te maken uit fondsen van het Internationaal Monetair Fonds die zijn bestemd voor eventuele financiële rampen.

Een eenmalige injectie zou 100 miljard dollar kunnen opleveren. Soros: “Het huidige plan voor 10 miljard $ per jaar is beter dan niks, maar niet voldoende. Het enige dat nodig is, is politieke wil.” En wie kan beter weten hoe je moet investeren in ontwikkelingslanden dan een multimiljardair?