Log in
inloggen bij Energie+
Hulp bij wachtwoord
Geen account?
shop word lid
Home / Content / Columns

Wereldleiders op het podium

De Kopenhagen Klimaattop nadert haar hoogtepunt. De meeste ministers van 193 landen zijn hard aan het werk, waaronder Jacqueline Cramer. De veiligheidsvoorzieningen voor de komst van 115 staatshoofden zijn in voorbereiding. Hugo Chavez van Venezuela mocht optreden op het openingsevenement voor ministers, en zelfs Robert Mugabe van Zimbabwe kondigde zijn komst aan. Reacties en commentaar kunt u onderaan deze pagina kwijt.

En terwijl de leiders binnenstromen, wordt de milieubeweging naar buiten gestuurd. Slechts 1000 van de 27.000 waarnemers mogen morgen aanwezig zijn, en vrijdag zelfs maar 90!

Twee jaar onderhandelingen sinds Bali worden nu samengebald in de komende 24 uur, plus waarschijnlijk nog een nacht. De agenda voor de staatshoofden op vrijdag laat weinig ruimte voor serieuze onderhandelingen. Er zijn twee uur informele gesprekken, plus een sessie om een Kopenhagen akkoord te tekenen. De lunch daar tussenin zou wel eens heel belangrijk kunnen zijn om de laatste compromissen te sluiten.

Gelukkig gaan het overleg over de andere twee sporen, via de delegaties en de ministers, gewoon door, waarschijnlijk ook op zaterdag. Hun staatshoofden vliegen dan al op weg naar huis.

Vertrouwen of geen vertrouwen

Speculaties over de uitkomst springen van rood op groen en weer terug. Zelfs de milieuorganisaties zoals het Wereldnatuurfonds en WWF en Greenpeace spreken van een crisis, en tegelijkertijd van een mogelijke uitweg naar succes.

De meeste onderwerpen zijn nu uitgewerkt. Maar de getallen over doelen en financiering zijn nog niet definitief. Sterker nog, de onderhandelingen daarover zijn nog niet eens gepland. Met nog 24 uur en een nacht te gaan, is een definitief bod van 193 landen voor een doelstelling en over geld nog erg ver weg.

Eén ding is zeker: een complete overeenkomst met een uitwerking van alle relevante details is onmogelijk. Maar iedereen in Kopenhagen denkt dat de 115 wereldleiders zich niet kunnen veroorloven zonder een goed resultaat huiswaarts te keren. Dus: kunnen de leiders het wantrouwen van de laatste weken opzijzetten? Hoe meer zij elkaar vertrouwen, hoe beter het resultaat in Kopenhagen.

De cijfers

Wat de doelen betreft: de industrielanden moeten in 2020 ruwweg 30% minder broeikasgassen uitstoten dan in 1990, en de grote groeiers onder de ontwikkelingslanden moeten hun groei zodanig ombuigen dat ze 30% lager uitkomen dan zonder extra actie. Als de dalingen na 2020 op de juiste manier doorgaan, is de kans op een maximale temperatuurstijging van 2 graden zo’n 50%, zegt de wetenschap.

Maar een akkoord moet natuurlijk veel preciezer zijn, met getallen voor alle relevante individuele landen. Ook de controlemechanismen (monitoring, rapportage en verificatie) moeten overeengekomen zijn, en niet op de laatste plaats ook het geld dat de rijke landen in het akkoord steken.

Vergeleken met Kyoto twaalf jaar geleden is de uitgangspositie een stuk beter, zou je zeggen. Veel meer studies, modellen en getallen staan tot de beschikking van de landen, die dus stuk voor stuk weten tot waar ze hun onderhandelingsruimte strekt. In Kyoto wisten landen dat niet, maar ze sloten toch een akkoord. Sommige specialisten hier denken dat een definitief akkoord zeker nog meer onderzoek zal vergen. Maar niet iedereen is het daar over eens.

Een nieuwe voorzitter

Connie Hedegaard, de kersverse EU Commissaris voor Klimaat en dezer dagen beroemd als COP15 President, heeft een stap terug gedaan. Of beter: de Deense premier Rasmussen heeft de voorzittershamer overgenomen van de vergadering met de staatshoofden en ministers. Hedegaard ondersteunt Rasmussen door de vergadering met de gedelegeerden te blijven voorzitten.

In deze wereld van diplomatie zal niemand het hardop uitspreken, maar er zijn toch een paar zuchten van verlichting. Na de scherpe kritiek van de G77 en de onhandige ontwerptekst aan het begin van COP15, zou een nieuwe COP president verfrissend kunnen zijn.

Cliffhanger: een nieuwe ontwerptekst

Als in een heuse soap, organiseerde Connie Hedegaard een cliffhanger voor deze blog. Terwijl ik mijn deadline van zes uur haal, zit iedereen hier nog te wachten op een nieuwe, ‘definitieve’ ontwerptekst waarmee de basis voor de onderhandelingen in de komende 24 uur wordt gelegd. Maar de vergadering van twee uur werd uitgesteld naar drie uur, naar half vijf, en is nu nog altijd niet begonnen. Een goed of een slecht teken?

Reacties

Renda ©2024. All rights reserved.

Deze website maakt gebruik van cookies. Meer informatie AccepterenWeigeren