De dokters hebben uitgelegd dat het heel belangrijk is dat een lichaam een constante temperatuur heeft. Dat dan de fysiologische processen het best werken. Merel weet niet precies wat dat zijn, maar ze heeft wel gemerkt dat haar lichaam anders is dan vroeger: ze heeft dagelijks zweetaanvallen en ijskoude voeten, haar huid is zo droog dat ze een schurende huiduitslag heeft in haar ellebogen en de dokter zegt dat de pijn in haar blaas, de kiespijn en de geïrriteerde ogen komen door de structureel veranderde zuurgraad in haar cellen.

Alle 6 miljard cellen in Merels lichaam genieten ondanks alle kwalen van hun leven. Alleen, de dokter en ook de professor waarschuwen de cellen dat de temperatuur van Merel nooit meer zal dalen. En erger nog, er is een grote kans, ruim 65%, dat de temperatuur nog een halve graad stijgt naar 38,5. Dan zal de temperatuur nog vaker in de war zijn. Vaker zullen de cellen te koud zijn of juist verbranden. Ook zal steeds meer huid verdrogen. Sommige cellen gaan dood en andere cellen vluchten omdat ze willen verhuizen naar koelere en vochtigere lichaamsdelen.

De dokter had het ook nog over een kans op een nog veel hogere temperatuur. Altijd veertig of zelfs eenenveertig graden! Dan zijn de meeste cellen van Merel binnen een paar weken dood. De meeste cellen weten wel waardoor het komt dat de temperatuur stijgt. Ze hebben het verkeerde eten, ze consumeren eeuwenoude planten! Zwarte norit en zwarte olie. Hierdoor scheiden de cellen een gas uit die het lichaam van Merel omsluit, als een soort warme deken.

En de cellen weten dat er in plaats van de oude planten ook ander voedsel is. Maar de eeuwenoude familierecepten zijn gebaseerd op de oude planten. En de cellen vinden het moeilijk hun gedrag te veranderen. Ze wijzen naar de longen, die moet eerst nieuwe recepten maken. Ja, zeggen de longen, maar dan moet eerst het hart beloven dat dit de lijn is die we opgaan. Als het hart over een jaar weer iets anders wil, dan kost dat ons heel veel geld en moeite. Het hart zegt dat we eerst het hoofd moeten vragen te onderzoeken hoe we de recepten kunnen aanpassen. Maar dat moet wel langzaam, want de cellen moeten het wel willen eten! En het hoofd zegt, ja we kunnen dit technisch oplossen. Dan gaan we samenwerken met hart en longen en is alles zo opgelost. Gaat u maar rustig slapen.

‘Schiet op!’, roept de buik. We hebben geen tijd voor alleen technische oplossingen. We moeten binnen 1390 dagen stoppen met deze oude planten. Anders wordt het nog warmer, droger en natter! Ja, roepen veel boze losse cellen uit het hele lichaam, dan komen er ook nog veel meer cellen uit de te droge gebieden naar ons toe en wordt het hier veel te gevaarlijk. 6 miljard cellen weten dat er iets anders op het menu moet en kan, maar zijn niet in staat te veranderen. Het is de schuld van de longen, zeggen de cellen. De longen wijzen naar het hart. Het hart laat het onderzoeken door het hoofd. De buik is vooral boos. En de cellen? Die warmen op.

De oplossing is simpel. 10% van de cellen veranderen het proces: 1% doet het voor als koploper en 9% volgt deze 1%. Steeds meer slimme cellen in de longen, het hart en het hoofd bieden al nieuwe recepten. Merel is ziek en wordt nooit meer de oude. Er is nog kans op een leefbare constante temperatuur. Alle cellen in Merels lichaam hebben binnen 1390 dagen een nieuw recept.

Pauline Westendorp